Aile İçinde Kız-Erkek Çocuk Ayrımı

Günümüzde çok yaygın olmasa da hala devam eden bir sorun kız ve erkek çocuk ayrımı. Nedendir bilinmez ama uzun yıllardır babalar için erkek çocuk bir gurur kaynağı. Özellikle eski dönemlerde ve genellikle doğu bölgelerinde kız çocukları istenmiyordu. Erkek çocuk dünyaya gelene kadar çocuk yapmaya devam ediliyordu. Bu durumun hem annenin sağlığı açısından hem ailenin ekonomik durumunu olumsuz yönde etkilemesi açısından büyük bir dezavantaj olduğunu düşünüyorum.

Bu olayın içine bir de bilgi eksikliği dahil oluyor. Kadın, erkek çocuk doğuramıyorsa o kadında sıkıntı var düşüncesi akıllarında yer ediyor. Fakat çocuğun cinsiyetini etkileyen kromozom babadan gelmektedir. Bunu bilmeyen halkımız kadını suçlayıp, üzerine başka bir kadınla evlenmeyi  çözüm yolu olarak görüyorlar…

Sonunda bir erkek çocuk sahibi olduklarında kız çocuklarından daha üstün tutarak büyütmeye başlıyorlar. Örneğin çocuk dört veya beş yaşlarına geldiğinde eve gelen misafirin yanında “ Aç oğlum amcaya pipini göster.” Diyor babamız çocuğuna. Der tabi ki onun için bir gurur bu sonuçta. Ondan sonra çocuk bunu iyi bir şey zannedip önüne gelene “Bak benim pipim var.” Diyor ve çocukta bunu bir gurur kaynağı zannediyor.  Kız çocuğu biraz kısa giyinse “Git çıkar ayıp”, “Böyle oturma altın görünür.” Gibi sözler söylüyorlar. Kız çocuğu için ayıp olan aslında erkek çocuğu için de ayıp değil midir?

İleriki yaşlarda erkek çocukların, kız çocuklara göre daha serbest yetiştirilmesi; hem kız hem de erkek çocuk için psikolojik sorunlara yol açabiliyor. Erkek çocuklar başına buyruk, asi ve kırıcı bir yapıya bürünebiliyor. Kız çocuklar ise, kendilerini toplumdan izole ederek; daha içine kapanık, çekingen ve sıkılgan bir yapıya dönüşebiliyorlar.

Ailelerin çocuk yetiştirme konusunda uzmanlarca desteklenmesi ve cinsiyetlerine göre çocuklarına hangi yaşta hangi aile içi eğitimi vermeleri öğretilmelidir. Sonuç olarak hayatın tamamında tüm canlılar gibi insanlara erkek ve bayan olmak üzere iki ayrı cinsiyetten oluşmaktadır. Ve bu hayat bu iki cinsiyetin bir arada olması ile devam etmektedir. Bu nedenle kız olsun erkek olsun çocukları cinsiyetlerine göre ayırmadan, ama kendi cinsiyetlerine uygun bir şekilde eğitmelidir aileler.

Toplumun en ufak yapı birimi olan aile içerisindeki eğitimin önemini günümüzde çok daha iyi anlıyoruz. Çocuklara ayrım yapmadan; birini överken diğerini yermeden davranmak ve onları topluma yararlı birer birey olarak yetiştirmeyi amaçlamalıyız. Toplumumuzun eğitimli, kültürlü, hoşgörülü ve barış içerisinde yaşayabilmesi için aile içi çocuk eğitimi en önemli temel konudur. Ve ilgili bakanlıkça üzerine hassasiyetle eğilerek gerekli çalışmalar yapılmalıdır.