Ne Ekersen Onu Biçersin



Saygı ve sevgi. Hayatta bütün insanların mutlak ihtiyaçlarındandır. Saygı kelimesinin anlamı; değeri, üstünlüğü, yaşlılığı, yararlılığı, kutsallığı dolayısıyla bir kimseye, bir şeye karşı dikkatli, özenli, ölçülü davranmaya sebep olan sevgi duygusu, hürmet, ihtiram... Bir kişiye, bir düşünüşe, bir eyleme, bir başarıya yüksek değer vermekten doğan özel bir duygu.  Sevgi kelimesinin anlamı ise; insanı bir şeye ya da bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur. Herkesin sevdiği, değer verdiği, saygı duyduğu insanlar, nesneler, hayvanlar, bitkiler muhakkak vardır. Ya da kendilerince sevdiklerini, değer verdiklerini, saygı duyduklarını zannedenler vardır.
Örneğin iki kişi farklı birbirine zıt düşüncelere sahipler. Bu durumda ikisinin de birbirlerinin görüşlerine saygı duyması gerekmektedir. Kimse kendi görüşünü karşısındaki insana zorla kabul ettirmeye çalışmamalıdır. Doğal olan budur. Ama insanlarımız genelde “Her zaman benim söylediğim doğru.” Düşüncesini benimsedikleri için incir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerden tartışmalar, kavgalar meydana geliyor. Ya da birisi çıkıyor “Ben insanların görüşlerine saygı duyarım.” diyor. Ama kendi düşüncelerinin uyuşmadığı insanla muhatap bile olmuyor. Nedeni de gayet açık kendisi de biliyor ki eğer o kişi farklı düşünceyi savunursa onunla tartışacak. Saygı bu değildir. Bu insanlar saygıyı çok yanlış algılıyorlar.
Halk otobüsüne yaşlı bir bayan ya da erkek biner, hamile bir bayan biner, çocuklu bir bayan biner ya da hasta olan insanlar biner ama oturacak yer bulamaz. İnsan bir düşünmeli kendini o kişilerin yerine koymalı ya ben o durumda olsaydım demeli. Ama nerde bunu düşünecek insan? Özellikle gençlerimize bir bakıyoruz sırf yer vermemek için kulaklığı takıyor duymazlıktan geliyor, hemen yüzünü başka tarafa çeviriyor, uyuma numarası yapıyor… Bunun çok büyük bir saygısızlık olduğunu artık anlayabilecekleri yaşta aslında birçoğu da.
Değinmek istediğim bir şey daha. Ülkemizde ırkçılığın aşırı düzeyde yapılması. Bizim toplumumuz insanı, insan olduğu için sevmeyi, saygı duymayı hala kabullenmiş değil. Kalabalık bir grup içerisinde Kürt mü var hemen dışlayın o bizden değil. Hristiyan mı o bizimle aynı dine inanmıyor dışlayın. Siyahi mi o beyaz değil dışlayın. Ateist mi o Allah’a inanmıyor dışlayın… Allah sizlere o beyninizi kullanın diye verdi süs olarak orada dursun diye değil. Bir otur düşün ya sen Kürt olsaydın, Hristiyan olsaydın, Ateist olsaydın, Siyahi olsaydın… Ve aynı ayrımcılık, saygısızlık sana da yapılsaydı ne kadar hoşuna giderdi? Artık bunu kabullenin hepimiz etten, kemikten yaratıldık, hepimiz öleceğiz, hepimiz ölünce aynı yere gideceğiz ister Kürt ister Türk olsun, ister Hristiyan ister Müslüman olsun, ister Siyah ister Beyaz olsun… Ama önce insan olsun.
Ne ekersen onu biçersin sözü ne kadar da uygun anlattığım bu konuya. Eğer sen karşındakine saygı-sevgi göstermiyorsan başkasından bunu bekleme.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Az ve Öz Konuşma

Aile İçinde Kız-Erkek Çocuk Ayrımı

Eğitimde Okulun Önemi