SİZ DEYİN YİRMİ BİR AY BEN DİYEYİM BİR GÜN
Kocaman yirmi bir ay geçti üzerinden. Gülüyorsun, şakalar yapıp güldürüyorsun, yemek yiyorsun, uyuyorsun... Görünürde normale dönüyorsun. Ama kime göre neye göre normal? Düşünsene 'dünyada bir tek o olsun bana bir şey olmaz.' dediğin hayatının en değerli varlığı ANNEN'in ansızın ölüm haberini alıyorsun... Rüyanda öldüğünü görünce ağlayarak uyanıp yanına koşup 'anne sen hiç ölme ne olur' dediğin insanın hiç beklemediğin bir anda bir telefon vesilesiyle 'Annen öldü. Gel.!!' haberini alıyorsun. Bir anda kocaman bir saman yolu galaksisi sana bomboş görünmeye başlıyor. Çünkü o galaksinin senin için anlam ifade etmesini sağlayan o insan gitti... Hem de bir daha asla dönmemek üzere. Kalkıp gidiyorsun onu son bir kez görüp, yaşarken sayılı söylediğin o cümleyi artık hiçbir anlam ifade etmeyeceğini bile bile söylemek 'Seni Çok Seviyorum.' diyebilmek için... Sonra senin dünyada ki en değerli varlığını alıp bir buz gibi mermerin üzerine bırakıyorlar